Franse b&b van Nederlandse bodem

Een groot-grondbezitter wil Walter Ehrenhard zichzelf niet noemen. Hij en zijn echtgenote Caroline zijn immers de pachters van Moulin de Palbas, een 'domein' van 33 hectare. Daar in de landelijke Berry, zo'n 250 kilometer zuidwaarts van Parijs, strijken de Apeldoorner, zijn wederhelft Caroline en zoontje Julian aan het eind van de maand neer om er een bed and breakfast te runnen, meldt de Stentor. Chambres d'hôte heet dat op z'n Frans.

*Natuurcamping en een gîte*
Maar van de verhuur van drie kamers kan het gezin niet leven. Een gîte (huisje) en een natuurcamping die zich op het terrein bevinden, vullen de inkomsten aan. Wie trek heeft kan 's avonds aanschuiven. Alleen gasten mogen van de Franse wetgever van deze extra service (tables d'hôte) gebruik maken ten einde de plaatselijke horeca te beschermen.

*Het roer om*
De twee ruilen er een goede baan voor in. Hij was als televisie-ict'er verbonden aan het Media Park in Hilversum. Zij had het naar haar zin op de afdeling sociale zaken van de gemeente Apeldoorn. Maar La douce France tussen de rivieren Indre en Cher dat ze van hun vakanties en bezoekjes kennen, lokt dusdanig dat ze de gok wagen. De Franse slag is het tweetal echter vreemd. Ze zijn goed voorbereid en kennen de onderneming die ze van Nederlandse vrienden hebben overgenomen. Ze zijn op de hoogte van de bedrijfsomzet en weten dat er in de koude maanden van het jaar niets te verdienen valt. Lijken die uit de bekende 'Ik Vertrek-kast' rollen denken en hopen ze er niet tegen te komen.

*Frans vorkje meeprikken*
In het hoogseizoen zijn Nederlanders op doorreis te gast. Ze kunnen gebruik maken van een zwembad, een speeltuin en in een visrijk meertje een hengeltje uitwerpen. Desgewenst is het mogelijk om tegen een bescheiden vergoeding 's avonds een Frans vorkje mee te prikken. Ze krijgen deels biologische streekproducten en locale wijn voorgeschoteld. Eerder en later in het jaar komen er Fransen en wat Britten en Duitsers. In de periferie is genoeg te doen. Een kasteel, een abdij dromerige dorpjes, de mondaine stad Bourges met haar kathedraal en een landschap dat uitnodigt tot wandelen en fietsen. In het nabij gelegen dorp Pruniers bevinden zich een bakker en twee kroegen.

*Minder jachtig leven*
Privé hopen Walter en Caroline wat meer aan zichzelf toe te komen. In het landelijke Frankrijk is het leven naar hun mening wat minder jachtig dan in de stad. Tot voor kort moesten ze hun agenda's trekken om tot bepaalde afspraken te komen. Armlastig zijn ze niet. Ze hebben hun huis verkocht ("een zucht van verlichting") en wie weet gaan ze ooit tot aankoop van "Moulin Palbas":http://www.palbas.com over. Ze gaan hoe dan ook optimistisch de toekomst tegemoet. "We denken een rijker leven in te ruilen voor beter leven."